14

یه چند روزی هست که هوای خونه ما ابری شده.

نمیدونم مشکل از چیه. نه حرفی پیش اومده نه چیزی. اما تو این چند روز اصلا حال و حوصله آقای همسر رو ندارم. از دستش دلخورم. باهاش تا مجبور نباشم حرف نمیزنم. البته اون هم همین طوره! احتمالا اون هم حال و حوصله منو نداره.

خلاصه اوضاعی شده.

من که همش دلخوریهایی که تو این 2 سال گذشته از آقای همسر داشتم جلو چشم میاد انگار که اصلا دوست ندارم به خوبیاش فکر کنم. 

بعد از اینکه از کپنهاک بر گشتیم آقای همسر به صورت رسمی فارغ از تحصیل شد. یعنی در واقع تا چند ماه آینده هیچ برنامه خاصی نداره.  در یکسال گذشته میتونم بگم که من آقای همسر رو تقریبا نمیدیدم . اون هم به خاطر فشار خیلی زیاد کارها و مقاله هاش بود.  یعنی میتونم بگم ما تو یک سال گذشته تقریبا تو هیچ کدوم از مهمونی ها و دور همی های دانشجو های اینجا نبودیم. یه مسافرت نرفتیم.یه خرید با دل خوش نرفتیم! همش عجله برای برگشتن چون آقای همسر کار داره. 

 من همیشه فکر میکردم  وقتی یه مقدار کارها  سبک تر شه آقای همسر وقت بیشتری رو برای من میگذاره اما خوب این طور نبود.   درست از فردای برگشتن آقای همسر دوباره یه برنامه ریزی دقیق واسه کل روزش کرد که چند ساعت زبان بخونه چند ساعت ورزش کنه چند ساعت دنبال کار و دانشگاه باشه و اینکه روزی یه ساعت با من فیلم ببینه!!!

به همه اینها اینو اضافه کنین که من لب تاپم سوخته و وقتی آقای همسر خودشو مشغول به کارهای دیگه میکنه عملا من هیچ کاری ندارم . درسته که خیلی وقت ها لب تابش رو به من هم میده اما خوب آدم اون آزادی عمل رو با لب تاپ یه نفر دیگه نداره.

همه اینها باعث شده من رو یه موود دلخوری باشم . منم با آقای همسر زیاد حرف نمیزنم یعنی دلم نمیخواد حرف بزنم. حتی اون یه ساعت فیلم رو هم باهاش نمیبینم. منم لج کردم.

هفته دیگه ولنتاین هست و ومن برعکس پارسال هیچ ذوق و شوقی ندارم. پارسال از یه ماه قبل ولنتاین ، همه سایت های مربوطه رو گشته بودم و کلی ایده باحال جور کرده بودم در نهایت واسه آقای همسر یه دونه از اینا درست کردم ویه کارت خوشگل. آقای همسر چی کار کردن؟؟  وقتی رفته بودن خرید خونه از williys(مهاجر جان تو میدونی کجا رو میگم) شما فکر کن یه جا مثل شهروند. یه بسته شکلات خریدن و اومد خونه!

البته این تازه خوب بود ! کادوی عید از این هم جالب تر بود! وقتی سفره هفت سین رو چند ساعت قبل از  تحویل سال چیدم  و کادوی آقای همسر رو هم گذاشتم کنارش، آقای همسر انگار تازه یادش افتاده باشه ، دوباره رفتن  همون williys یه واکس مو ! خرید. از اونجایی هم که من کلا از این چیزا به موهام نمیزنم ، همش رو هم خودش استفاده کرد!

من الان نمیدونم من خیلی حساسم؟ همه مرد ها همین طور هستن؟  انتظارم زیاده؟من دلم میخواد برای من و برای کارهای مربوط به من وقت بزاره اما تو این 2 سال  همچین چیزی ندیدم! واقعا این چیزها براش مهم نیست و درکی هم نداره که برای من مهمه! 

میدونم این جور چیزها در برابر مشکلات خیلی ها واقعا هیچی نیست اما به هر حال این مسائل برام در حال حاضر خیلی آزار دهنده هست.